Tentoonstellings trapje voor modeltreinen op een beurs.
Binnenkort staan we (eindelijk) weer eens op een modelspoorbeurs en we nemen wat unieke treinen mee die je in Nederland weinig tot nooit zult zien.
Thuis hebben we ze in een vitrine staan, maar die vitrine meenemen naar een beurs kan niet en zou ook niet handig zijn.
Maar hoe stel je die treinen nu wel mooi op, op een modelspoorbeurs? Natuurlijk kunnen we ze gewoon op een tafel neerzetten, maar dat doet ze geen eer. Dan lijken het gewoon treinen die “te koop” liggen en lopen mensen er ook zo aan voorbij. En dat is jammer van alle moeite en ruimte die we hebben op een beurs.
Als eerste hebben we grof wat tekeningen gemaakt van wat we willen maken: een soort van trapje waarom we de treinen mooi op kunnen tentoonstellen.
Niet alleen moeten ze er mooi op kunnen staan, maar ze moeten er ook stevig op kunnen staan. Je moet er niet aan denken dat alles eraf valt als er iemand tegen de tafel aan stoot. Dus niet alleen moet het er netjes uitzien, maar het moet ook stevig zijn.
We hebben eerst stroken hout gezaagd (multiplex) waarmee we de trap kunnen gaan bouwen.
Daarna hebben we eerst de trap zelf gemaakt en alles in elkaar geschroefd en ook verlijmd met standaard witte houtlijm:
Toen dat gedroogd was (de houtlijm kost ongeveer 24 uur om goed te drogen) hebben we het trapje even los neergezet op een tafel om te kijken of we de maten goed hadden bedacht. Past er een goede lengte op? De bedoeling is dat er één locomotief en drie rijtuigen passen op één niveau. En dat past netjes:
Daarna hebben we de trap zwart geschilderd. Je ziet daar straks niet meer van (komen we zo op terug) maar zo is het wel beschermd tegen vocht. Tijdens transport staat het zo een paar uur in een bus en als we moeten laden en lossen tijdens regen wil je niet dat alles krom trekt. Vandaar hebben we alles zwart gemaakt, ook de stukken waar je straks niets mee van ziet:
De volgende stap was het maken van de zijkanten, waar we ook direct wat gaten in hebben gezaagd als handvat:
Nadat we de zijkanten eraan hebben gezet hebben we ook de achterkant erop gezet. Op die manier konden we netjes alles uitmeten en paste alles direct mooi in elkaar:
Ook dat is allemaal zwart geschilderd natuurlijk. De zijkanten blijven zichtbaar, dus we hebben de schroefgaten dichtgemaakt zodat het er allemaal wat strakker uitziet:
De tredes blijven niet zwart… want daar komt nog stof op om de modellen te beschermen. Het geheel staat op een beurs iets naar achteren, waardoor de treinen tegen de achterkant aan liggen. Om te voorkomen dat ze dan liggen te schuren tegen de achterwand, komt daar een laagje vilt op. N.a.w. groen, maar dat is afhankelijk van wat er in de winkel te vinden is.
Ondanks dat de tredes n.a.w. groen worden vonden we het wel een heel zwart, donker gevaarte op deze manier. Daarom zijn we wat gaan experimenteren met wat bordjes op de zijkant, achterkant en voorkant om dat zwart wat “te breken”:
Zoals je kunt zien hebben we wat verschillende bordjes geprobeerd en later maken we daar mooie bordjes voor. Voor nu hebben we een idee wat er goed uitziet (en wat niet) en door de bordjes lijkt die enorme zwarte achterwand en zijkant net even wat mooier en optisch kleiner. We hebben ook nog nagedacht om alles blauw (of een andere kleur) te maken, maar het voordeel van zwart is dat je eventuele beschadigingen makkelijk kunt bijwerken met een zwarte stift op, voor en na een beurs. 🙂 Want dat het zal beschadigen weten we zeker. (helaas, het hoort bij transport)
Verder hebben we stelpootjes eronder gezet, waarmee je de tentoonstellingsbak recht kunt zetten op beurzen als de tafels daar niet recht staan. Nou, recht… eerlijk gezegd laten we de bak wat achterover hangen, zodat de treinen als het ware tegen de achterkant aan hangen. Stelt, er stoot iemand tegen de tafel aan, dan blijven de treinen toch (hopen we) in de bak zitten in plaats van eraf te vallen. Een hoek van een paar graden is met de stelpootjes makkelijk te maken en alles staat dan steviger vast.
Daarna moest het vilt op de bak. Maar goed, als we vilt op de achterkant willen plakken, hoe die je dat dan? Wij hebben ervoor gekozen om het vast te plakken met dubbelzijdig plakband. Makkelijk aan te brengen en het zit allemaal goed vast zonder risico op lijmplekken.
Alle tredes hebben we zo in de plakband gezet en het dubbelzijdig plakband hebben we daarna stevig aangedrukt met een rubberen roller.
En toen kwam de keuze… hoeveel vilt zijn we nodig en welke kleur? Best een lastige keuze, want die bepaald nogal hoe het eruit komt te zien…. We hadden een hoeveelheid vilt liggen met verschillende kleuren en hebben eerst eens wat uitgeprobeerd wat er werkt.. en wat niet.
En de keuze is geworden… iets van “wolkjes” blauw. In eerste instantie hadden we donkergroen gekozen, maar dan “verdwenen” de rijtuigen met groen erin, in de achtergrond. Verder was het donkergroen vooral aan de onderkant van de rijtuigen te donker, waardoor de hele onderkant (draaistellen e.d.) verdween met de schaduw die erbij komt. Dan lijkt het rijtuig geen draaistellen meer te hebben als je niet oppast. Met de lichteren kleuren gaat dat een stuk beter:
De volgende stap was het vilt kopen in een winkel in de buurt. Als je dan uitrekent hoeveel vilt erop gaat… best veel eerlijk gezegd.. Een ander probleem is dat het vilt alleen in velletjes te koop was, dus het moet erop in grote lappen.
En dan is het ineens klaar! Jawel! Een bak om je treinen op te zetten voor een modelspoorbeurs. Stevig genoeg om het transport te overleven, licht genoeg om te tillen en zo staan de treinen toch een stuk mooier op een beurs:
Wauw mooi bakje gemaakt!!!! Tot ziens in Zutphen op 16-17 december.